Czynnikami sprzyjającymi wystąpieniu wewnątrzszpitalnego zapalenia płuc jest wcześniactwo, dystrofia wewnątrzłonowa, zakażenia wewnątrzłonowe (różyczka, cytomegalia, toksoplazmoza, zakażenie wirusami Herpes), długi okres hospitalizacji, zaburzenia świadomości, intubacja, tracheostomia, konieczność tle- noterapii i częstych nebulizacji.
Zapalenie płuc wywołują w tych warunkach drobnoustroje endogenne pa-cjenta lub pochodzące ze środowiska szpitalnego.
Czynnikami etiologicznymi wewnątrzszpitalnych zakażeń układu odde-chowego mogą być pałeczki Gram-ujemne (E. coli, K. pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, H. influenzae), a ponadto S. aureus, w tym także MRSA, S. pneumoniae, M. pneumoniae, Chlamydia pneumoniae, Legionella sp.
Wewnątrzszpitalne zapalenia płuc mogą być również wywołane przez wi-rusy (RS, grypy, para grypy, rinowirusy) powikłane wtórnie przez zakażenie gronkowcem złocistym. Przebieg choroby jest przeważnie ciężki, śmiertelność większa niż w pozaszpitalnych zapaleniach płuc. Izolowanie czynników potogennych jest dużo trudniejsze.
Szczególną postacią wewnątrzszpitalnego zapalenia płuc jest zapalenie płuc zachłystowe, w którym należy brać pod uwagę udział bakterii beztlenowych.
Leczenie szpitalnych zapaleń płuc jest również empiryczne, choć pewną wskazówkę stanowi wrażliwość szczepów wykazanych wcześniej na tym od-dziale czy szpitalu.
Schemat postępowania leczniczego w szpitalnych zapaleniach płuc u dzieci przedstawiono w tabeli 6.
